Αναβίωση εθίμου «Ο Μπέης»

Ο Μπέης μας με όλη του τη συνοδεία, την Μπέινα, τους υπασπιστές του, τους υπηρέτες του και άλλους, συνοδευόμενος με παραδοσιακούς ήχους των γκαϊντατζήδων, γυρίζει από σπίτι σε σπίτι για να μοιράσει ευχές σε όλους για καλή χρονιά, καλή υγεία και καλή σπορά. Καταλήγουν όλοι μαζί στην πλατεία του οικισμού, όπου ακολουθεί αναπαράσταση των γεωργικών εργασιών, της σποράς, του οργώματος και τελικά της «αποκαθήλωσης» του, έτσι ώστε να εκλεγεί ένας νέος Μπέης.

Ένα αποκριάτικο έθιμο της Θράκης με βαθιές ρίζες, που ξεκινούν από το 1565, με τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Σωφρόνιο Β’ – Ο Κιοπέκ Μπέης, η Μπέινα, το μωρό, οι Σωματοφύλακες, ο Σεΐζης, η γκαστρωμένη χωριανή κ.λπ. κ.λπ. Είναι ένα από τα σημαντικότερα θρακιώτικα έθιμα της Αποκριάς. Ξεκίνησε σαν γονιμικό δρώμενο που κάλυπτε όμως εθνικές ανάγκες, για να φθάσει ως τις μέρες μας και να αναδειχθεί σε αποκριάτικη εκδήλωση.

Ένα καθαρά λαογραφικό έθιμο της Θράκης. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας ονομαζόταν έτσι ο Τούρκος αξιωματούχος που εξουσίαζε απόλυτα μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή. Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, οι υπόδουλοι Θρακιώτες για μια μόνο μέρα μπορούσαν να κάνουν ότι ήθελαν τους Τούρκους, δηλαδή να τους πειράξουν, να τους βρίσουν και άλλα διάφορα. Ο χαρακτήρας του εθίμου δεν είναι απλά συμβολικός και αποκριάτικος αλλά έχει ρίζες και συγγένειες στη Διονυσιακή λατρεία.